Seçim startı verildi. İttifaklar ve adaylar resmen açıklanmaya başlanınca büyük bir tartışma, eleştiri de başladı. İşin doğası gereği tartışmalar ve eleştiriler olacak elbet ama işin dozunu kaçıranlar bir hayli fazla. Düpedüz hain ilan etmeler,  hakaretler/aşağılamalar, tehditler havada uçuşuyor. Dünyevi beklentisi, makam hayali kuranları anlarım ama bunu Allah için yaptığını düşünenleri anlamıyorum. Kimin için kavga ediyorsunuz? En masumunun bile defalarca yalan söylediği, insanları aldattığı/kandırdığı vaki olan adamlar için mi? Dün, kavgada bile söylenmeyecek lafları birbirine sarf edip sonra menfaatleri kesişince canciğer olanlar için mi? Perde önünde, miting alanlarında birbirini hain ilan eden ama söz konusu maaşlarına zam, özlük haklarında iyileştirmeler olunca hep beraber kol kola el kaldıranlar için mi? Ya da seçim zamanı kapınıza gelip şirinlikler yapan ama seçim bittikten sonra 4-5 yıl boyunca yüzünü görmediğiniz, işiniz düştüğünde telefonunuza çıkmayan siyasiler için mi? “Bu iktidar kalırsa ülkeyi satacak veya bu iktidar giderse kaos olacak, ülke işgal edilecek” palavralarına mı inanıyorsunuz? Bu ülke kurulduğundan beri hep birileri düşman gösterildi. Her parti “ben gidersem/gelmezsem yok olursunuz, bitersiniz” diyordu. Kimler geldi, kimler geçti; kimseye de bir şey olmadı. Elbette bazı siyasileri, partileri tercih edeceksiniz. Herkes kötü değil; arada iyi olanlara bakıp bir tercih yapabilirsiniz. Bazılarını beğenmezseniz de bir diğeriyle kıyaslayıp “ehveni şer” diyebilirsiniz. Ak Partili, CHP’li, SP’li, Deva Partili vs olabilirsiniz. Bir partili olmak sorun değil; sorun, partici olup bir diğerini düşman görmektir. Apartmanlarda veya sitelerde oturanlar bilir; aynı binada/sitede onlarca hatta yüzlerce ev/aile oturur. Her biri bir diğerine benzemez. Düşünceleri, dünya görüşleri, zevkleri, değerleri farklıdır. Ama bir komşu, diğer komşusunu kendi gibi düşünmüyor diye düşman görmüyor. Değerleri/düşünceleri birbirine yakınsa daha yakın ve samimi olurlar; yok, farklıysa komşulukları mesafeli olur. Sonuçta aynı binada (istisna dengesiz insanlar dışında) herkes huzur içinde oturuyor. Ülkemiz kocaman bir bina; biz niye kavgasız/gürültüsüz birlikte oturmayalım? İnsanlık tarihinde, hiçbir zaman ve hiçbir yerde birebir aynı düşünen/yaşayan insanlar olmadı; bundan sonra olmayacak da. Bizden farklı düşünceler hep oldu ve olacak. Bize/topluma zarar vermedikten sonra farklı düşüncelere/insanlara tahammül göstermek, saygı duymak zorundayız.   NOT: Bugün uğruna kavga ettikleriniz, yarın sövüp saydıklarınızla kol kola girerlerse (ki bu çok oldu) siz mahcup olursunuz benden söylemesi…