Artık Müslümanları tanıyamıyorum. Keşke iktidar olmasaydık; keşke hala başörtülü diye okullara alınmıyor olsaydık diyesim geliyor. Bu nasıl bir savrulmadır? Rüşvet, iltimas, kamu malını peşkeş çekmek nedir yahu? Allah diyen, hesap günü/cennet-cehennem diyen biri nasıl bu kadar pervasızca harama kaşık sallar aklım almıyor. Biliyorum bunu yapanlar bir avuç kişi. Ama bunların kat be katı, iktidar bizde diye yapılan hırsızlıkları, torpilleri, zulüm ve haksızlıkları meşru görüyor ve savunuyor. İsrafa, lüks ve şatafatı itibar gören Müslümanlar var..? Öyle başörtülüler var ki başındaki başörtüsünden utanıyor insan. İffet elbisesinden soyunmuş sadece başındaki örtü kalmış. Helal-haram olduğu belli olmayan parasıyla, görgüsüz hareketlerle aşağılık kompleksini gidermeye çalışıyor. Hamaset nutuklarıyla hipnotize olmuş koca bir Müslüman kitle var. Ümmetçilik deyince burun kıvırıyorlar. Milliyetçiliğin öneminden dem vuruyorlar. Eski ümmetçinin Türk olanı Türkçülük; Kürt olanı Kürtçülük rüzgârına kapılmış. Kemalizm'e methiyeler dizenlerimiz hiç de az değil. Bazı kelli felli hocalarımız, hoca efendilerimiz var ki; konuşma arasında Kemalizm Putuna ufaktan el sürmeden konuşmalarını bitirmiyorlar. Bir de güya hurafeler bulaşmış diye mevcut dini söyleme tavır alanlar var. Din sandığımız yanlışları gösteriyorlar ama yanlış yere çağırıyorlar. Aslında mevcut dinden/İslam'dan memnun değiller. Bir Martin Luther edasıyla kendi dinlerini kendileri şekillendirmek istiyorlar. Köşe başında bekleyen birçok ilahiyatçı hoca, dininden memnun olmayanlara kendi elleriyle yaptıkları dini satıyorlar. Hala cemaat olup İslami mücadele verenler var. Ne yazık ki bunların da önemli kısmı farkında değiller ama cemaatlerini putlaştırmışlar. Cemaat kardeşliği İslam kardeşliğinden önce geliyor. Geriye hayal kırıklığı içinde, yorulmuş, umudunu kaybetmiş koca bir kitle var. Çizgisini/duruşunu muhafaza edenler de var. Onlar umudumuzu yeşertiyor. Tamam, hiçbirimiz melek değildik ve olmayacağız da. Ama bu kadar savrulma hiç normal değil. Bunu ötekisi için değil kendim için yazıyorum. Siz de kendiniz diye okuyun. Allah var. Hesap var. Cennet cehennem var. Aynanın karşısına geçip "Nereye bu gidiş...?" diye sormanın ve "yeniden iman etmenin" zamanı geldi geçiyor.