Türk siyasetinde cumhurbaşkanlığı sistemi ile beraber ilginç bir tablo ortaya çıktı. Türk ve dünya siyasetinin Erdoğan gerçeği daha seçime girmeden ittifak arayışlarını da beraberinde getirince sonuç kaçınılmaz… Mesela genel ve yerel seçimlerde yapılan ittifaklar hali hazırda hiçbir siyasi partinin reel sonuçlarını vermemektedir. Seçmenin oylarının geçişkenliği gelecek seçimler için yeni ittifak arayışlarını kendi yaptıkları anketlere bağladı. Böyle iyi mi oldu? Hayır. Madem hakta karşılık bulamıyorsunuz ne diye hala siyaset meydanlarında arzı endan ediyorsunuz? Cumhurbaşkanlığı sistemi ile iki turlu sistem getirilmeliydi. Şöyle ki; 50+1 rey alan doğal olarak kazanıyor. İlk seçimde 50+1’i sonucu çıkmadığı takdirde misal seçim sonuçları sonunda en yüksek oy alan iki siyasi parti ittifak arayışına gitme hakkına sahip olmalıydı. Sonraki seçimde aynı gün ve ayda (Pazar gününe gelecek şekilde) yapılmalıydı. Bu ittifak arayışları bir yıl süre içinde sonuçlanmalıydı. Bugün bu yeni sistem kendi siyasi dilini inşa ediyor. Cumhur İttifakı ile Milllet İttifakı… Cumhur İttifakı AK Parti ve MHP’den dolayı muhafazakârı, CHP’nin aldığı oy oranı ve CHP’nin HDP ile girdiği ama aleni ve protokol yapılmadan oluşan algı ile demokratları temsil ediyor. İYİ Parti'nin ve Saadet Partisi'nin burada etkili olduğunu söylemek hakkaniyetli olmadığı gibi İYİ ve Saadet partilerinin siyasi dilde makas yaptığını görüyoruz. CHP’de siyaset yapanlar ve CHP seçmeni İYİ Parti ittifakı ile seçimlerde yadsınamaz bir başarı yakaladı ama İYİ Parti kendi cürümünü ispat edebilmiş değil. Anketler ne gösterirse göstersin uygulamada karşılığı olmayan reel oylar her daim sorgulanmayı hak ediyor. İYİ Partili siyasiler ve seçmeni istediği kadar genel başkanlarını Cumhurbaşkanı görmek istediklerini söylesinler. Görünen köyde bir kavalcı var. Ve sağlam çalışıyor. Az geriye gidelim. İYİ Parti’nin kuruluş sürecine bakalım. MHP’de genel başkanlık için yarışmak isteyen ama ülkülerine ulaşamayan potansiyel adaylar gittiler kendi aralarında bir parti kurup aralarından birini genel başkan yaptılar. Hatırlayalım. Meral Akşener, Koray Aydın, Sinan Oğan, Ümit Özdağ, Süleyman Servet Sazak, Sait Gönen, Suat Başaran ve Hüseyin Sözlü bu isimler MHP genel başkanlığı için isimleri dolaşıyordu. Hatırladığım kadarıyla Meral Akşener, Koray Aydın ve Ümit Özdağ MHP’den ayrılarak İYİ Parti’nin kuruluşunu gerçekleştirdiler. Koray Aydın ve Ümit Özdağ’a şunu sormak istiyorum. Genel başkanlığa oynadığınız MHP’den ayrılıp kurduğunuz siyasi partide neden ikinci, üçüncü adam oldunuz? Madem hedefleriniz var, genel başkan olmak istiyorsunuz Meral Akşener’in altında neden toplandınız? Kendi siyasi partilerinizi kurup ayrı ayrı partilerde Türkiye’nin geleceği için mücadele edebildiniz? Akla şu soru geliyor: MHP’yi parçalamak liberal ülkücü, demokrat ülkücü bir siyasi oluşum için miydi bu hareketiniz? CHP ile girilen ittifak arayışlarında ve ittifak sürecinde CHP ile HDP’nin ilgili dedikodularına bile kulak tıkanması manidar değil mi? Sonraki süreçte CHP ile HDP’nin ayyuka çıkan münasebetine dahi sessiz kalınması İYİ Parti’li için ne manaya geliyor? Sonra biri çıkıyor İYİ Partili vekilleri sigaya çekiyor. Meral Akşener gereken cevabı verse de buna zemin hazırlanması İYİ Parti’nin iplenmediğini gösteriyor. Görünen köy İYİ Parti’yi CHP ve HDP ilişkisinde siyasi figüran gibi gösteriyor. Saadet Parti’sine gelince Türk siyasetinde rahmetli Necmettin Erbakan’dan sonra yoldan geçen adamı oynuyor. HDP’nin CHP ile olan gizli ittifakını tek başıma seçime giriyorum diyerek AK Parti’ye yakın seçmen profilini kontrol altında tutarak eyyamcılık yapıyor. HDP’nin PKK ile olan ilişkisine göz yummuş olmakla rahmetli Necmettin Erbakan’ın genel ve yerel siyasi duruşundaki erdem ve vakurluğunun ruhunu sızlatıyor. Seçmeni bunu nasıl kabul ediyor ayrı konu. Siyasette bir saat az bir zaman değil. Köprünün altından çok sular akacak… Bekleyip göreceğiz.